आम्हीम्ही कधीच हा दावा केलेला नाही आणि आमच्यामध्ये जोपर्यंत थोडीफार समज असेल तोपर्यंत मुळीच हा दावा करू शकणार नाही की, फक्त आमचीच संघटना सत्य मार्गावर आहे आणि जे आमच्या संघटनेमध्ये नाहीत ते सत्यमार्गावर नाहीत. आम्ही कधीच लोकांना आमच्या संघटनेकडे बोलाविलेले नाही. आम्ही तर बोलावतो फक्त त्या कर्तव्याकडे जे कर्तव्य एक मुस्लिम असल्याच्या नात्याने आमच्या आणि तुमच्यावर समानपणे लागू आहेत. जर आपण आधिपासूनच ते कर्तव्य पार पाडत असाल तर आपण सत्य मार्गावर आहात. मग आपण आमच्यासोबत मिळून ते काम करा किंवा स्वतंत्रपणे करा. परंतु ही गोष्ट कुठल्याही पद्धतीने मान्य होण्यासारखी नाही की तुम्ही स्वतःही उठणार नाही आणि जे उठलेले आहेत त्यांचीही साथ देणार नाही. आणि वेगवेगळी कारणे सांगून धर्माच्या स्थापनेपासून आणि लोकांना धर्माची साक्ष देण्याच्या जबाबदारीपासून तोंड लपवाल किंवा आपली शक्ती त्या कामात लावाल ज्यामुळे इस्लामऐवजी दुसरीच कुठलीतरी व्यवस्था स्थापित होत असेल आणि इस्लाम ऐवजी कुठल्या दुसर्‍याच गोष्टीची आपण साक्ष देत असल्याची ग्वाही आपल्या वर्तनामुळे मिळत असेल. हे प्रकरण एखाद्या भौतिक गोष्टीसंबंधी असते तर कदाचित तुमचे हिले-बहाने चालले असते. परंतु हे प्रकरण त्या अल्लाहशी संबंधित आहे जो की तुमच्या मनामधील गोष्टीसुद्धा जाणतो. त्याला कुठल्याही युक्तीने धोका देता येत नाही.
    याबाबतीत कुठलाच संशय नाही की, या एकाच उद्देशासाठी आणि एकाच कामासाठी अनेक संघटना बनविणे सकृतदृष्ट्या चुकीचे वाटत असेल आणि म्हणून या संघटनेमध्ये फूट पडण्याचीही भीती वाटत असेल. परंतु जेव्हा इस्लामी व्यवस्था उध्वस्त झालेली दिसत असेल तर अशा परिस्थितीत प्रश्‍न फक्त त्या व्यवस्थेला चालविण्याचाच नाही तर तिच्या पुनर्स्थापनेचा प्रश्‍न समोर असेल तर हे शक्यच नाही की अगदी सुरवातीलाच अशा प्रकारची एकच संघटना बनू शकेल की जिच्यामध्ये मुस्लिम समाजातील सगळेच लोक सामील होतील, ज्या संघटनेमध्ये सामील होणे प्रत्येक मुस्लिमासाठी अनिवार्य होईल आणि जिच्यापासून विलग राहणार्‍यांना पथभ्रष्ट आणि केवळ संघटनेत न आल्यामुळे धर्मभ्रष्ट मानले जाईल.
    कामाच्या सुरूवातीला याशिवाय कुठला दुसरा मार्ग नाही की वेगवेगळ्या ठिकाणी वेगवेगळ्या संघटना या कार्यासाठी तयार व्हाव्यात आणि आपापल्या पद्धतीने त्यांनी कामं करावीत. शेवटी या सर्व संघटना एकच होतील, तेव्हा जेव्हा त्या खरोखरच स्वार्थी नसतील आणि खर्‍या मनाने इस्लामच्या पुनर्स्थापनेच्या उद्देशासाठी इस्लामी पद्धतीनेच काम करत असतील. सत्यमार्गावर चलणारे फार काळ एकमेकांपासून दूर राहू शकत नाहीत. सत्य त्यांना एकत्र केल्याशिवाय राहत नाही. कारण सत्याची प्रवृत्तीच अशी आहे की तो आपल्या मानणार्‍यांना एकत्र जोडतो. एकमेकांच्या मनामध्ये एकमेकांविषयी प्रेमाची भावना उत्पन्न करतो आणि अशा बेमालुपणे एका रंगात रंगतो की, सगळ्या संघटना शेवटी एक रंग होवून जातात. फूट तर केवळ त्याचवेळेस पडते ज्यावेळेस सत्याच्या सोबत काही ना काही असत्याची भेसळ असते किंवा वरून प्रदर्शन फक्त सत्याचे असते आणि आतून असत्य मार्गाची कास धरलेली असते.
    आता मी थोडक्यात हे ही स्पष्ट करू इच्छितो की, जे लोक आमच्या संघटनेला पसंत करतात आणि तिच्यामध्ये येतात, त्यांच्याकडून आम्हाला काय अपेक्षा आहे? आणि त्यांच्यासाठी आमच्याकडे कुठले काम आहे? आमच्या संघटनेतील सदस्यांकडे आमची मागणी बिल्कुल तीच आहे जी इस्लामची मागणी प्रत्येक मुस्लिमांकडून आहे. आम्ही इस्लामच्या मागणीपासून यत्कींचितही दूसरी कुठली मागणी वाढवू इच्छित नाही किंवा कमी करू इच्छित नाही. आम्ही प्रत्येक व्यक्तीसमोर इस्लामला कुठल्याही प्रकारची काटछाट न करता सादर करतो आणि त्याला सांगतो की, या व्यवस्थेला जाणून-बुजून, समजून -उमजून स्वीकार करा. हा तुमच्याकडून काय अपेक्षा करतो त्या योग्य पद्धतीने अदा करा. आपले विचार, आपल्या मनातील गोष्टी आणि आपले कार्य यामधून त्या सर्व गोष्टी काढून फेकून द्या ज्या की, इस्लामी आदेश आणि त्याच्या आत्म्याच्या विरूद्ध असतील, आणि जगाला कळू द्या की तुमचं पूर्ण जीवन मूर्तीमंत इस्लाम आहे. तुमचं जीवन हेच इस्लामची साक्ष बनली पाहिजे. बस्स हेच आमच्या संघटनेमध्ये सामील होण्याचे शुल्क आहे आणि हाच आमच्या संघटनेच्या सदस्यत्त्वाचा नियम आहे. आमची संघटना, आमच्या संघटनेचे नियम आणि प्रत्येक ती गोष्ट जिच्याकडे आम्ही दुसर्‍यांना बोलावितो सगळ्यासमोर इतक्या स्पष्ट आहेत की, प्रत्येक व्यक्ती त्याचे विश्‍लेषण करून हे स्वतः हे ठरवू शकतो की, आम्ही खर्‍या इस्लाममध्ये, म्हणजे त्या इस्लाममध्ये ज्याचा पाया कुरआन आणि सुन्नाह आहे, यात काही कमी केलेले नाही आणि यात काही वाढविलेले नाही. आणि आम्ही प्रत्येक क्षणी या गोष्टीसाठी तयार आहोत की कोणी आमच्या विचारांमध्ये आणि आचरणामध्ये अशी कुठलीही गोष्ट दाखवेल जी की कुरआन आणि सुन्नतच्या आदेशांपेक्षा वेगळी असेल तर आम्ही तात्काळ त्या गोष्टीला आमच्यामधून काढून टाकू. आणि ज्या गोष्टीच्या बाबतीत आम्हाला कोणी दाखवून देईल की, अमुक एक गोष्ट कुरआन आणि सुन्नतच्या शिकवणीमध्ये सामील आहे आणि आमच्या संघटनेमध्ये नाही तर कुठल्याही प्रकारची तमा न बाळगता आम्ही ती गोष्ट स्विकारू. कारण की आम्ही उठलोच यासाठी की इस्लामला पूर्णपणे, त्यात कुठलीही गोष्ट कमी किंवा जास्त केल्याशिवाय, पुनर्स्थापित करू आणि त्याचीच साक्ष देऊ. जर आम्ही हे करू शकत नसू, तर आमच्यापेक्षा मोठा अत्याचारी आणि पाखंडी कोण असेल?