माननीय अबू हुरैरा (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘कुस्तीमध्ये दुसऱ्यावर मात करणारा शक्तिशाली नसतो तर राग आल्यानंतर स्वत:वर नियंत्रण राखणाराच खरा शक्तिशाली असतो.’’
(म्हणजे रागाच्या भरात तो अल्लाह व पैगंबरांना न आवडणारी कोणतीही कृती करीत नाही.) (हदीस : बुखारी)
माननीय अतिय्या सअदी (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘राग शैतानी प्रभावाचा परिणाम आहे आणि शैतान आगीपासून बनविण्यात आला आहे आणि आग फक्त पाण्याने विझते, तेव्हा राग आलेल्याने वुजू करावी. (हदीस : अबू दाऊद)
स्पष्टीकरण : या हदीसमध्ये आणि दुसऱ्या हदीसींमध्ये ज्या रागाला शैतानी प्रभावाचा परिणाम म्हटले आहे तो राग म्हणजे स्वत:साठी आलेला राग. मोमिनला ‘दीन’ (इस्लाम धर्मा) च्या शत्रूवर येणारा राग हे खूपच चांगले गुणवैशिष्ट्य आहे. जर कोणी ‘दीन’ला नष्ट करण्यासाठी येत असेल तर त्यावेळी राग न येणे हे ‘ईमान’च्या कमीचे लक्षण आहे.
माननीय अबू जर (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘जेव्हा तुमच्यापैकी एखाद्याच्या उभे राहण्याने राग आला तर बसावे. या पद्धतीने राग निघून गेला तर उत्तमच, अन्यथा जमिनीवर पहुडावे.’’ (हदीस : मिश्कात)
स्पष्टीकरण : या हदीसमध्ये आणि यापूर्वीच्या हदीसमध्ये राग नष्ट करण्याच्या ज्या पद्धती पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितल्या आहेत, अनुभवांती माहीत होते की त्या बरोबर आहेत.
माननीय अबू हुरैरा (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले की आदरणीय मूसा (अ.) यांनी अल्लाहला विचारले, ‘‘हे माझ्या पालनकत्र्या! तुझ्या दासांपैकी कोण सर्वाधिक प्रिय आहे?’’ अल्लाहने सांगितले, ‘‘बदला घेण्याची शक्ती असूनदेखील क्षमा करणारा.’’ (हदीस : मिश्कात)
माननीय अनस (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘जो (सत्याच्या विरोधात बोलण्यापासून) आपल्या जिव्हेचे रक्षण करील, अल्लाह त्याच्या दोषांवर पडदा घालील आणि जो आपल्या रागावर नियंत्रण करील, अल्लाह अंतिम निवाड्याच्या दिवशी त्याला शिक्षेपासून वाचवील आणि जो अल्लाहपाशी क्षमा मागेल अल्लाह त्याला क्षमा करील.’’ (हदीस : मिश्कात)
माननीय अनस (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘तीन गोष्टी मोमिनच्या सदाचारांपैकी आहेत, एक ही की जर कोणाला राग आला तर त्याच्या रागाने त्याच्याकडून अवैध काम करवू नये, दुसरी अशी की जेव्हा तो खूश असेल तेव्हा त्याची खुशी त्याला सत्याच्या परिघाबाहेर घालवू नये, आणि तिसरी गोष्ट अशी की सामथ्र्य असूनदेखील दुसऱ्याची वस्तू प्राप्त करू नका, ती घेण्याचा त्याला अधिकार नाही. (हदीस : मिश्कात)
माननीय अबू हुरैरा (रजि.) यांच्या कथनानुसार, एक मनुष्य (जो कदाचित स्वभावाने हुशार होता) पैगंबर मुहम्मद (स.) यांना म्हणाला, ‘‘मला काही मार्गदर्शन करा.’’ पैगंबर म्हणाले, ‘‘रागाऊ नका.’’ त्या मनुष्याने पुन्हा पुन्हा तेच म्हटले, ‘‘मला काही मार्गदर्शन करा.’’ पैगंबरांनी प्रत्येक वेळी हेच उत्तर दिले, ‘‘रागाऊ नका.’’ (हदीस : बुखारी)
एखाद्याची नक्कल करणे
माननीय आएशा (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘एखाद्याची नक्कल करणे मला आवडत नाही, मग त्याच्या मोबदल्यात माला खूप धनसंपत्ती जरी दिली तरीही.’’ (हदीस : तिर्मिजी)
दुसऱ्यांच्या संकटावर खूश होणे
माननीय वासिला (रजि.) यांच्या कथनानुसार, पैगंबर मुहम्मद (स.) यांनी सांगितले, ‘‘तू आपल्या बंधुच्या संकटावर खूश होऊ नकोस, अन्यथा अल्लाह त्याच्यावर दया करील (आणि संकट दूर करील) आणि तुला संकटात परिवर्तीत करील.’’ (हदीस : तिर्मिजी)
स्पष्टीकरण : ज्या दोन मनुष्यांच्या दरम्यान शत्रुत्व निर्माण होते, त्यांच्यापैकी एकावर त्यादरम्यान संकट कोसळते, तेव्हा दुसरा आनंद साजरा करतो. ही इस्लामी स्वभावाच्या विरूद्ध गोष्ट आहे. मोमिन (आज्ञाधारक) आपल्या बंधुच्या संकटावर आनंद साजरा करीत नाही, जरी त्यांच्यात शत्रुत्व असले तरीही.
0 Comments